Εδώ και μέρες, μας προετοίμαζαν τα κυβερνητικά στελέχη για τα πανηγύρια που ακούσαμε χθες, με τη δημοσιοποίηση των στοιχείων της ΕΛ.ΣΤΑΤ. για το δεύτερο τρίμηνο και τις επιδόσεις της οικονομίας. «Περιμένετε και θα δείτε…», υπόσχονταν, λες και η ανακοίνωση ενός στατιστικού -εξ ορισμού συμβατικού μεγέθους- με κάποιον μαγικό τρόπο θα γέμιζε τις τσέπες μας με χρήμα και τις ψυχές μας με αισιοδοξία.
Και το «θαύμα» έγινε: ένα ποσοστό, το 16,2%, που μετρά πόσο αυξήθηκε το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν ενός τριμήνου, ας πούμε ένα ποσό περίπου 40 δισ. ευρώ, σε σχέση με το ίδιο τρίμηνο πέρσι, έγινε το εφαλτήριο για να πλημμυρίσουν οι τηλεοπτικοί δέκτες, οι ραδιοφωνικές συχνότητες και οι ειδησεογραφικές ιστοσελίδες με δηλώσεις για τον «θρίαμβο» της ελληνικής οικονομίας.
Δείτε επίσης: Ποιο…οικονομικό θαύμα, Μπάμπη μου;- “Φάπες” ακόμα και από την ακραία νεοφιλελεύθερη του ΔΝΤ
Χάντρες στους ιθαγενείς θαρρεί ότι πουλάει η κυβέρνηση. Λες και είναι δύσκολο να καταλάβει ο μέσος πολίτης, ακόμη και ο παντελώς άσχετος με τα μακροοικονομικά μεγέθη, ότι από τη στιγμή που πέρσι, το τρίμηνο Απρίλη – Ιούνη, η οικονομική δραστηριότητα είχε καταβαραθρωθεί, φέτος την ίδια περίοδο το «κοντέρ» της μεγέθυνσης θα έγραφε κάτι παραπάνω. Απλή αριθμητική είναι.
Το ίδιο, άλλωστε, έγινε σε όλη την Ε.Ε. Και σε όλο τον κόσμο. Η τσακισμένη από το μεγάλο λοκντάουν του 2020 παγκόσμια οικονομία, φέτος μπορεί να φαντάζει ίσως και παράδεισος, αφού η οικονομική δραστηριότητα επιταχύνθηκε, κόσμος ταξίδεψε, η κατανάλωση ενισχύθηκε. Αλλά ταυτόχρονα μπορεί να παραμένει κόλαση -καθαρτήριο στην καλύτερη περίπτωση- για εκατομμύρια εργαζόμενους που μένουν χωρίς δουλειά, που η πολυδιαφημισμένη ανάκαμψη πέρασε δίπλα τους, αλλά… δεν κόλλησε.
Αυτό αποκαλύπτουν τα ζοφερά στοιχεία που παρουσίασαν χθες τα εργατικά κέντρα της Βόρειας Ελλάδας για την κατάσταση απασχόλησης και διαβίωσης εκατομμυρίων εργαζόμενων, που το προσεχές Σαββατοκύριακο θα δεχτούν την επίθεση κολακείας και υποσχέσεων από τον πρωθυπουργό. Η μαγική εικόνα του άλματος του ΑΕΠ, για το οποίο θριαμβολογεί η κυβέρνηση, ωχριά μπροστά στα ιλιγγιώδη ποσοστά ανεργίας, ιδιαίτερα των νέων, που επικρατούν σε πόλεις και χωριά της Μακεδονίας και της Θράκης. Το ίδιο ισχύει για τη φτώχεια και την ακρίβεια που εξαϋλώνει τα εισοδήματα.
Και, για να παραλλάξουμε το ιστορικό κλισέ, αν η κυβέρνηση νομίζει ότι με την επικοινωνιακή χρήση των ευημερούντων αριθμών θα γλιτώσει από τον θυμό των δυστυχούντων ανθρώπων, είναι μακριά νυχτωμένη.
Από το κύριο άρθρο της “Εφημερίδας Συντακτών”
